Samenvatting

Wat is atriumfibrilleren?

D₂AF staat voor Detectie en Diagnose van AtriumFibrilleren. Atriumfibrilleren is een hartritmestoornis waarbij het hart onregelmatig klopt. Sommige mensen voelen dit als hartkloppingen. Anderen worden er duizelig, moe of kortademig van. Bij sommige mensen geeft het helemaal geen klachten.

Atriumfibrilleren komt op alle leeftijden voor. Het risico op het krijgen van atriumfibrilleren neem wel toe met de leeftijd. Het komt voor bij één op de twintig 65-plussers, één op de tien 75-plussers en één op de vijf 85-plussers. Ook wordt atriumfibrilleren vaker gezien bij mensen met een hartaandoening en hoge bloeddruk.

De kans op een beroerte en hartfalen is groter bij atriumfibrilleren. Dit zijn ernstige gevolgen. Behandeling met medicijnen verlaagt dit risico, waardoor de ernstige gevolgen vaak voorkómen kunnen worden.

 

Wat is het doel van de D₂AF studie?

Atriumfibrilleren geeft niet bij iedereen klachten. Bovendien is bij een deel van de mensen de ritmestoornis niet op elk moment aanwezig. Dit maakt de opsporing moeilijk. Het doel van de D₂AF-studie is het eerder opsporen van atriumfibrilleren. Hoe eerder het vastgesteld wordt, hoe eerder met behandeling begonnen kan worden, hoe meer ernstige gevolgen voorkomen kunnen worden. Daarom is het belangrijk om zo veel mogelijk mensen met atriumfibrilleren op te sporen.

 

Hoe wordt de studie uitgevoerd?

Huisartsen uit heel Nederland zijn gevraagd om mee te doen. De deelnemende huisartspraktijken zijn verdeeld in twee groepen. In de ene groep huisartspraktijken testen we verschillende methoden om atriumfibrilleren op te sporen; dit is de interventiegroep. In de andere groep levert de huisarts zorg zoals hij of zij dat altijd al deed; dit is de controlegroep. Na afloop kijken we of in de interventiegroep meer patiënten met boezemfibrilleren zijn opgespoord.

In de interventiegroep doen we de volgende onderzoeken:

•          Voelen van de pols
•          Automatische bloeddrukmeting met een apparaat dat ook boezemfibrilleren signaleert
•       Hand-ECG: dit is een staaf van ongeveer 30cm die een eenvoudig hartfilmpje maakt als men beide uiteinden vastpakt
•          Normaal ECG (hartfilmpje)
•          Holter recorder: dit apparaat krijgt men mee naar huis en maakt gedurende twee weken een hartfilmpje

      Na afloop van het onderzoek weten we wat de beste manier is om atriumfibrilleren op te sporen in de eerste lijn. De D₂AF-studie zal zo een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan het voorkómen van ernstige gevolgen van atriumfibrilleren.